Counterfeit E.P., to pierwsza solowa płyta autora muzyki i tekstów Depeche Mode.
Została wydana w 1989 roku. Jest to zbiór utworów innych wykonawców, takich jak, np: Tuxedemoon, czy Sparks.
Zakochałem się w tej płycie od pierwszego słuchania. Tak bardzo, że kiedy parę miesiecy później kupiłem Violator, to byłem rozczarowany. Dopiero dwa, trzy miesiące później odkryłem tą cudowną płytę Depeche Mode na nowo. A wracając do Martina l. Gore`a, to na szczególne wyróżnienie zasługuje utwór In The Manner Of Speaking z repertuaru wymienionej wyżej grupy Tuxedemoon, oraz utwór Gone.
Z kolei najbardzej przebojowy jest rozpoczynający płytę Compulsion. Zresztą nie ma na tej płycie słabych utworów. Słucham jej tyle lat i nie chce mi się znudzić.
1. Compulsion
2. In A Manner Of Speaking
3. Smile In The Crowd
4. Gone
5. Never Turn Your Back On Mother Earth
6. Motherless Child
Counterfeit E.P.
3 komentarze:
pass: atmosphere
thanks for sharing!!!
fajna recenzja, to są moje myśli :)
Ta płyta nagrana takim skromnym nakładem sił i środków, powala - właśnie prostotą, nie ma na niej fałszywego dźwięku. Nioektórych kawałków słuchałem w oryginalnym wykonaniu i dzięki temu wiem, że Martinowe wersje są lepsze :)
Counterfeit E.P poznałem wiosną 1991 i dzięki niej przeżyłem najpiękniejsze chwile w życiu i mam wiele wspomnień z nią związanych. Ta rzecz także mi się nie nudzi.
Nie słucham jej stale ale powracam do niej co jakiś czas
Prześlij komentarz